Zodra mijn vingers de djembé raken, ben ik in gesprek

‘Hoe houd je het vol?’ is mijn eerste gedachte als ik een interview probeer te plannen met Cheikh Diop. Hij staat bekend als begenadigd djembé speler en beschouwt Zwolle als zijn thuisbasis. Een wereldartiest, die toch genoodzaakt is om bij de CelaVita te werken: ‘Ja, alleen de ochtenden en nachten hoor, in de middag geef ik les. En soms treed ik op. Oké eerlijk; eigenlijk elk weekend nu. Maar dat is met de familie hè, lekker eten, beetje spelen. Net thuiskomen in Dakar’. Een man die veel reist, een echtgenote en een ex heeft, in meerdere bands speelt en vier kinderen grootbrengt. Het duizelt me, vooral omdat hij er zeer relaxt onder blijft. Kopje thee, langzaam praten, veel handgebaren en pas na drie kwartier: ‘Och ik had al weg moeten zijn.’

Naam: Cheikh Diop

Geboorteland: Senegal, Dakar

Nederland: sinds 2000 (1997 was tijdelijk), woonachtig in Zwolle sinds 2007

Het geluid van Zwolle: de piepende treinrails

Mooiste plek: Het podium van het Odeon theater

Voorbeeld: Youssou N’Dour, de Michael Jackson van Afrika volgens Cheikh

Grootste missie: Laten zien dat Afrika muziek, dans, vreugde, natuur en liefde is.

Waarom Nederland: ‘Ik zag heel lang geleden de Nescafé reclame. Die reclame speelde op de Dam in Amsterdam. Ik dacht: daar moet ik zijn, wat een open mensen. En jullie speelden toen topvoetbal in de vrolijke kleur oranje. Daar werd ik als voetbalfan heel blij van.’

Waarom Zwolle: Rust, vriendelijke mensen die mij helpen en mensen die open staan voor muziek. Amsterdam en Den Haag zijn te groot, te onrustig. In Zwolle word ik niet afgeleid, hier voelen mensen als familie.

Ik vraag hem hoe het komt dat hij zo rustig is. Hij antwoordt: ‘Wij Afrikanen willen graag delen, samenwerken aan genoeg eten voor de hele familie. Onze moeder en vader helpen. De Nederlanders hebben mij opgenomen als familie en dus probeer ik ook hier te geven en maar een klein beetje te nemen. Vooral in Zwolle is dat gevoel van delen heel groot en dat maakt rustig.’ Als we in het gesprek komen op tolerantie en godsdienst, kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat zijn strenge islamitische opvoeding ook geholpen heeft om rust te nemen. Misschien zelfs om rust te respecteren.

Taal van de djembé

90% van Senegal is moslim, zo ook Cheikh Diop. Hij drinkt geen alcohol, rookt niet en bidt, als het lukt, vijf keer per dag. Hij houdt van dit ritme, misschien wel omdat het lijkt op het duidelijke kale slaan op de djembé. ‘De taal van de djembé is effectiever dan mijn woord. Praten doe ik met mijn handen. Het ritme verbroedert, brengt mensen samen, maakt ze blij. Elke les begin ik met individuen en eindig ik met een familie. Of het nu volwassenen of kinderen zijn, de ‘heartbeat’ van de drum doet iets met ze.’ En hij voegt toe: ‘Stel dat mijn broer daar buiten het raam staat dan heeft roepen geen zin. Ik sla dan op mijn djembé en binnen een paar tellen staat hij binnen.’

"Elke les begin ik met individuen en eindig ik met een familie."

Muziek als broodheer

Cheikh Diop is één van de broers Diop van de grote en bekende griot familie. Een zeer bekende muzikale familie in Dakar. Het gezin Diop telt zeer veel gezinsleden, omdat vader getrouwd was met vijf vrouwen. Cheikhs moeder was hoofd van het gezin en had zelf vijftien kinderen, tenminste vijf hiervan wonen buiten Senegal. Volgens Cheikh: "Is het niet meer dan logisch dat ik nooit naar school ben geweest, want muziek was en is de broodheer van de familie Diop. Ik ben begonnen op Sabars, daarna de doundoun en tenslotte op de djembé. Het ritme thuis was helder: tussen 5.00 en 6.00 uur in de ochtend bidden in de moskee, dan nog even slapen, dan oefenen en vaak in de middag en avond optreden bij hotels. Toen ik ouder werd, mocht ik mee op toernee naar Europa, Amerika en Canada . Uiteindelijk heb ik voor Zwolle gekozen vanwege de mensen die mij helpen, de cursisten die heel graag willen en de sfeer die mij het meest aan Senegal doet denken. In Zwolle breid ik mijn familie steeds verder uit.’

‘Ik ben professioneel muzikant, dus treed ik nooit zomaar buiten op. De uitzondering vormt Koningsdag, dan ga ik met mijn djembé de straat op. Muziek maken met mensen in het oranje. Kijk dat zet harten open en laat liefde stromen.’

Bij het inpakken van mijn tas ben ik verbaasd. Mijn thee is op en de haast heeft mijn lichaam verlaten. Visioenen van een Afrikaanse Koningsdag doemen op. Ik verlaat Cheikh met een glimlach.

Meer weten over Cheikh? Klik hier

DEEL:

1 Reacties

Gerdy ter Denge: op 4 November 2014 om 11:12
Als kleine stichting , die 4 weeshuisjes in Port Elizabeth in ZA ondersteunen, staan wij 19 december op een kerst/info/ sponsor-markt bij de Landstede
Wij willen heel graag de leerlingen bekend maken met de Afrikaanse cultuur en ons project Thamsanqa .nl .Dit dmv van eten, muziek, foto's,info film en merchandising
Het zou zo byzonder zijn als ze ook met de djembemuziek kennis zouden kunnen maken. en zelf even zouden kunnen trommelen.
ZOU U dat zien zitten om ons daar bij te helpen en dat for free te willen doen?
INfo over onze stichting staat op facebook en onze site. Zou U ons zsm mogelijk kunnen berichten hierover?
Alvast heel erg bedank.
Met vriendelijke groeten, Gerdy ter Denge